REACH
Ograniczenia produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania niektórych niebezpiecznych substancji, mieszanin i wyrobów.
Przepisy ustawy o substancjach chemicznych i ich mieszaninach wraz z rozporządzeniami wykonawczymi tworzą w Polsce system kontroli obrotu i stosowania substancji i mieszanin zgodny z przepisami Unii Europejskiej. Ustawa określa m.in. warunki, zakazy i ograniczenia produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania substancji i mieszanin chemicznych, w celu ochrony przed szkodliwym wpływem tych substancji i mieszanin na zdrowie człowieka lub na środowisko. Art. 26 ustawy gwarantuje Ministrowi Gospodarki możliwość doprecyzowania sposobu, w jaki będą egzekwowane i przestrzegane ograniczenia wprowadzone przez Załącznik XVII rozporządzenia WE nr 1907/2006 (REACH).
Przepisy rozporządzenia (REACH), z dniem 1 czerwca 2009 r. uchyliły dyrektywę 76/769/EWG z dnia 27.07.1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i mieszanin niebezpiecznych, w związku z przeniesieniem przepisów tej dyrektywy do załącznika XVII tego rozporządzenia.
REACH a ograniczenia
Wprowadzanie ograniczeń zgodnie z rozporządzeniem nr 1907/2006 (REACH) odbywa się na podstawie przepisów tytułu VIII (Ograniczenia produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania niektórych niebezpiecznych substancji, mieszanin i wyrobów). Rozporządzenie nr 1907/2006 REACH wprowadza ograniczenia, zgodnie z którymi produkcja, wprowadzanie do obrotu, stosowanie substancji niebezpiecznych może zostać zabronione i może podlegać określonym uwarunkowaniom, jeśli Komisja Europejska uzna ryzyko za niedopuszczalne dla zdrowia człowieka i dla środowiska. Substancje ujęte w załączniku XVII nie podlegają ograniczeniom jeśli są stosowane do celów badań naukowych i rozwojowych w skali laboratoryjnej lub kiedy dla tych substancji zastosowano derogacje – czyli odstępstwa. W załączniku XVII określa się ewentualny brak zastosowania ograniczenia do badań dotyczących produktów i procesu produkcji oraz ich rozwoju, a także maksymalną ilość substancji podlegającą zwolnieniu.
Rozporządzenie REACH określa procedurę zmiany istniejących lub wprowadzenia nowych ograniczeń. Procedura ograniczeń jest uruchamiana na podstawie art. 68 na wniosek Komisji (składany do Europejskiej Agencji Chemikaliów) lub państwa członkowskiego, jeśli uznają, że produkcja wprowadzanie do obrotu lub stosowanie substancji, mieszaniny lub wyrobu w którym znajduje się ta substancja, stwarza ryzyko dla zdrowia człowieka lub dla środowiska, które nie jest wystarczająco kontrolowane i istnieje potrzeba przeciwdziałania. Konieczne jest wtedy podjecie działań na poziomie Wspólnoty. Załącznik XVII zmienia się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 133 ust. 4, poprzez przyjęcie nowych ograniczeń lub zmianę istniejących (art. 69-73). Wtedy, Komisja zwraca się do Agencji o sporządzenie dossier zgodnego z wymaganiami określonymi z załączniku XV. Agencja przedstawia Państwom członkowskim dokumentację rejestracyjną danej substancji (dossier), raporty bezpieczeństwa chemicznego dla tej substancji, opinie Komitetów: Oceny Ryzyka i Analiz Społeczno – Ekonomicznych (w tym dostępność rozwiązań alternatywnych), a także oceny ryzyka wykonane przez strony trzecie. W końcowej fazie procedury Agencja przekazuje ostateczną opinie wraz z propozycją dotyczącą ograniczeń do Komisji. Jeśli spełnione są warunki art. 68, Komisja przygotowuje projekt zmiany załącznika XVII (w ciągu 3 miesięcy od otrzymania opinii Komitetu ds. Analiz Społeczno Ekonomicznych), który przekazuje państwom członkowskim nie później niż 45 dni przed głosowaniem. Komisja podejmuje decyzję dotyczącą zmiany załącznika XVII zgodnie z procedurą komitetu zawartą w decyzji 1999/468/WE (art. 5a ust. 1-4 i art. 7 i 8) przy współudziale Komitetu Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego i Rady.
Przepisy art. 69-73 nie mają zastosowania w przypadku substancji w jej postaci własnej, jako składnika mieszaniny lub w wyrobie, zaklasyfikowanych jako rakotwórcza, mutagenna i działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 i 2 w odniesieniu do której Komisja wystąpiła z wnioskiem
o wprowadzenie ograniczeń w stosowaniu przez konsumentów. Dla takich substancji zmiany
w załączniku XVII odbywają się zgodnie z procedurą ujętą w art. 133 ust. 4.
Reasumując, substancja w postaci własnej, jako składnik mieszaniny lub w wyrobie, w stosunku do której zostało określone ograniczenie, nie może być produkowana, wprowadzana do obrotu lub stosowana, chyba ze spełnione są warunki tego ograniczenia.
Więcej informacji na temat procedury wprowadzania ograniczeń na stronie ECHA
Tabela substancji w załączniku XVII opracowana przez ECHA
Strona Komisji Europejskiej dotycząca ograniczeń
Przepisy dotyczące ograniczeń dla diizocyjanianów – pozycja 74
Informujemy o obowiązkach dla przedsiębiorców wynikających z przepisów rozporządzenia Komisji (UE) 2020/1149 z dnia 3 sierpnia 2020 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do diizocyjanianów.
Przepisy rozporządzenia 2020/1149 zaczną obowiązywać dwustopniowo:
- Po dniu 24 lutego 2022 r. diizocyjaniany nie mogą być wprowadzane do obrotu jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, chyba że:
- stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub
- dostawca zapewnia, aby odbiorca substancji lub mieszaniny otrzymał informacje dotyczące wymogów szkolenia w zakresie bezpiecznego stosowania diizocyjanianów. Dodatkowo dostawca umieszcza na opakowaniu oświadczenie: „Od dnia 24 sierpnia 2023 r. wymagane jest odbycie odpowiedniego szkolenia przed użyciem przemysłowym lub profesjonalnym”. Oświadczenie umieszcza się w sposób wyraźnie oddzielony od reszty informacji na etykiecie.
- Po dniu 24 sierpnia 2023 r. diizocyjaniany nie mogą być stosowane jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, chyba że:
- stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub
- pracodawca lub osoba samozatrudniona zapewniają, aby użytkownicy przemysłowi lub profesjonalni ukończyli szkolenia w zakresie bezpiecznego stosowania diizocyjanianów przed rozpoczęciem używania tych substancji lub mieszanin.
Szkolenia pracowników stosujących diizocyjaniany, powinny być zapewnione przez pracodawcę lub osobę samozatrudnioną i muszą być przeprowadzone przez specjalistę ds. bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) z uprawnieniami uzyskanymi w ramach odpowiedniego szkolenia zawodowego. Pracodawca lub osoba samozatrudniona mają obowiązek dokumentowania zaliczenia szkolenia, które powinno być powtarzane przynajmniej co pięć lat.
Legislator nakłada na dostawcę obowiązek dostarczenia materiałów szkoleniowych i kursu w języku urzędowym państw członkowskich, do których dostarczane są substancje lub mieszaniny.
Materiały muszą uwzględniać specyfikę dostarczanych produktów z uwzględnieniem wytycznych wymienionych w ograniczeniu, w tym skład, opakowanie i przeznaczenie.
Niniejsze ograniczenie stosuje się, nie naruszając innych przepisów unijnych dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy.
Interpretacja zapisu punktu 58 załącznika XVII do rozporządzenia REACH, dotyczącego azotanu amonu
W związku z licznymi pytaniami oraz problemami interpretacyjnymi zapisu punktu 58 załącznika XVII do rozporządzenia REACH, który dotyczy azotanu amonu, uprzejmie informujemy co następuje:
Komisja Europejska w dokumencie „QUESTIONS AND AGREED ANSWERS CONCERNING THE IMPLEMENTATION OF ANNEX XVII TO REACH ON THE RESTRICTIONS ON THE MANUFACTURING, PLACING ON THE MARKET, AND USE OF CERTAIN DANGEROUS SUBSTANCES, MIXTURES AND ARTICLES (wersja z dnia 25 maja) 2011 r. podała, że AMONIUM NITRATE (ENTRY 58 OF ANNEX XVII TO REACH) Operators covered by the exemption in paragraph 2 of Entry 58
a) Operators and competent authorities have raised the question as to whether the derogation to the prohibition of supply of mixtures containing more than 16% of ammonium nitrate in paragraph 2(a) of entry 58 of Annex XVII to REACH covers only downstream users and distributors who have a licence under Council Directive 93/15/EEC on civil explosives6 or whether it covers all downstream users and distributors. In entry 58, the terms “including natural or legal persons licensed or authorised in accordance with Council Directive 93/15/EEC” should be read as an example of operators that benefit from the exemption (…)…
Tak więc zgodnie z powyższą interpretacją, odbiorcami azotanu amonu także w postaci nawozu sztucznego mogą być wszyscy dalsi użytkownicy i dystrybutorzy (spełniający odpowiednie definicje podane w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 (REACH), w tym także tacy, którzy posiadają pozwolenie zgodne z przepisami ustawy z dnia 21 czerwca 2002 roku o materiałach wybuchowych do użytku cywilnego (Dz.U.02.117.1007 z późniejszymi zmianami), która implementuje dyrektywę Rady 93/15/EWG (w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu i kontroli materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego).
Ponadto należy podkreślić, iż produkty zawierające co najmniej 16% azotu w stosunku do azotanu amonu nie spełniają definicji materiału wybuchowego, dlatego też posiadanie licencji lub zezwolenia dla podmiotów kupujących jest nieuzasadnione i nie wynika z przepisów w/w ustawy.
Jednocześnie pragniemy wskazać, że konsument nie jest uważany za dalszego użytkownika ani dystrybutora w świetle przepisów rozporządzenia 1907/2006/WE dlatego też nie można sprzedawać mu mieszanin zawierających azot w stężeniu większym niż 16% w odniesieniu do azotanu amonu.
Komunikat Biura w sprawie Metylenodifenylo diizocyjanianu (MDI)
Biuro ds. Substancji Chemicznych w związku z pojawiającymi się pytaniami od przedsiębiorców w sprawie opinii na temat sytuacji prawnej substancji Metylenodifenylo diizocyjanianu (MDI) znajdującej się w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 552/2009 z dnia 22 czerwca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do załącznika XVII, uprzejmie informuje o stanie aktualnie prowadzonych dyskusji na forum Unii Europejskiej w przedmiotowym zakresie.
Podczas ostatniego spotkania Urzędów Właściwych ds. REACH i CLP (CARACAL, 7-9 lutego 2011 r.) w Brukseli, Komisja Europejska (KE) w odpowiedzi na sprawę podniesioną przez niemiecki urząd ds. REACH na temat niejasności interpretacyjnych przepisów dotyczących ograniczeń dla MDI, dokonała analizy właściwych aktów prawnych oraz Raportu z Oceny Ryzyka dla MDI, a następnie przedstawiła uczestnikom spotkania swoją interpretację na ten temat. KE stwierdziła, że raport z Oceny Ryzyka przeprowadzony przez Belgię nie odnosi się tylko do jednej konkretnej substancji MDI lecz obejmuje szereg jej izomerów i mieszanin o następujących numerach CAS i WE: WE 202-966-0 i CAS 101-68-8; WE 227-534-9 i CAS 5873-54-1; WE 219-799-4 i CAS 2536-05-2. KE zdecydowała, żeby niniejsze wyjaśnienie zamieścić w najbliższym czasie na oficjalnej stronie Komisji w dokumencie Frequently Asked Questions. Taka interpretacja może być stosowana przez organa nadzoru.
Należy się zatem liczyć, że w przyszłości działania prowadzone przez KE będą skutkować zmianą istniejących przepisów w zakresie zmiany zapisów w pkt. 56 załącznika XVII REACH.
Informujemy o obowiązkach dla przedsiębiorców wynikających z przepisów rozporządzenia Komisji (UE) 2020/1149 z dnia 3 sierpnia 2020 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do diizocyjanianów.
Przepisy rozporządzenia 2020/1149 zaczną obowiązywać dwustopniowo:
- Po dniu 24 lutego 2022 r. diizocyjaniany nie mogą być wprowadzane do obrotu jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, chyba że:
- stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub
- dostawca zapewnia, aby odbiorca substancji lub mieszaniny otrzymał informacje dotyczące wymogów szkolenia w zakresie bezpiecznego stosowania diizocyjanianów. Dodatkowo dostawca umieszcza na opakowaniu oświadczenie: „Od dnia 24 sierpnia 2023 r. wymagane jest odbycie odpowiedniego szkolenia przed użyciem przemysłowym lub profesjonalnym”. Oświadczenie umieszcza się w sposób wyraźnie oddzielony od reszty informacji na etykiecie.
- Po dniu 24 sierpnia 2023 r. diizocyjaniany nie mogą być stosowane jako substancje w ich postaci własnej, jako składnik innych substancji ani w mieszaninach do zastosowań przemysłowych i profesjonalnych, chyba że:
- stężenie diizocyjanianów indywidualnie i w połączeniu jest mniejsze niż 0,1 % wagowo, lub
- pracodawca lub osoba samozatrudniona zapewniają, aby użytkownicy przemysłowi lub profesjonalni ukończyli szkolenia w zakresie bezpiecznego stosowania diizocyjanianów przed rozpoczęciem używania tych substancji lub mieszanin.
Szkolenia pracowników stosujących diizocyjaniany, powinny być zapewnione przez pracodawcę lub osobę samozatrudnioną i muszą być przeprowadzone przez specjalistę ds. bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) z uprawnieniami uzyskanymi w ramach odpowiedniego szkolenia zawodowego. Pracodawca lub osoba samozatrudniona mają obowiązek dokumentowania zaliczenia szkolenia, które powinno być powtarzane przynajmniej co pięć lat.
Legislator nakłada na dostawcę obowiązek dostarczenia materiałów szkoleniowych i kursu w języku urzędowym państw członkowskich, do których dostarczane są substancje lub mieszaniny.
Materiały muszą uwzględniać specyfikę dostarczanych produktów z uwzględnieniem wytycznych wymienionych w ograniczeniu, w tym skład, opakowanie i przeznaczenie.
Niniejsze ograniczenie stosuje się, nie naruszając innych przepisów unijnych dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy.