FAQ

Pytania i odpowiedzi Europejskiej Agencji Chemikaliów

W jakim celu powstało rozporządzenie REACH?

Celem rozporządzenia REACH jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska, a także swobodny przepływ substancji w jej postaci własnej, jako składników mieszanin lub w wyrobach, przy jednoczesnym wsparciu konkurencyjności i innowacyjności europejskiego przemysłu chemicznego. Rozporządzenie to wspiera również rozwój alternatywnych metod oceny zagrożeń stwarzanych przez substancje.

Produkuję mieszaniny chemiczne. Jaką rolę odgrywam wg systemu REACH?

Zgodnie z wytycznymi rozporządzenia REACH jest Pan dalszym użytkownikiem. Definicję dalszego użytkownika można znaleźć art. 3. Według niej, dalszym użytkownikiem jest osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę na terytorium Wspólnoty i nie będąca producentem ani importerem, która używa substancji w jej postaci własnej lub jako składnika mieszanin, podczas prowadzonej przez siebie działalności przemysłowej lub innej działalności zawodowej. Dystrybutor oraz konsument nie są uważani za dalszych użytkowników. Reimporter uważany jest za dalszego użytkownika.

Kogo dotyczy rejestracja substancji? Czy trzeba rejestrować w Agencji mieszaniny?

Rejestracja dotyczy tylko substancji, czy to w postaci własnej, czy w mieszaninie, jak również substancji w wyrobie, jeżeli jest ona produkowana lub importowana w ilości co najmniej 1 tony rocznie. Rejestracji dokonują wyłącznie producenci lub importerzy w rozumieniu rozporządzenia REACH. Wyjątkiem od tej reguły jest, że w imieniu producenta spoza Unii Europejskiej zarejestrować substancję może również wyznaczony przez niego wyłączy przedstawiciel.

Czy producent spoza Unii Europejskiej może zarejestrować sam substancję, którą wytwarza?

Nie. Producent spoza UE nie może sam zarejestrować swojej substancji, gdyż rozporządzenie REACH go nie dotyczy. Może jednak wyznaczyć wyłącznego przedstawiciela, mającego siedzibę na terytorium UE, który dokona rejestracji substancji w jego imieniu. Producent spoza UE ma wówczas pełną kontrolę nad procesem rejestracji oraz unika konieczności ujawnienia importerowi potencjalnie poufnych informacji. Importerzy muszą być powiadomieni wcześniej o fakcie, iż producent spoza UE będzie samodzielnie (poprzez wyłącznego przedstawiciela) dokonywał rejestracji swojej substancji. Wówczas importer jest zwolniony z obowiązku rejestracji i będzie uznany, zgodnie z wytycznymi rozporządzenia REACH, za dalszego użytkownika.

Kiedy sporządza się raport bezpieczeństwa chemicznego?

Raport bezpieczeństwa chemicznego sporządza się dla substancji rejestrowanej, jeżeli jest ona produkowana lub importowana w ilości co najmniej 10 ton rocznie.

Czy mogę wymagać karty charakterystyki w języku polskiej dla mieszaniny niebezpiecznej od dostawcy z Niemiec?

Tak. Zgodnie z wytycznymi art. 31 ust. 5 rozporządzenia REACH kartę charakterystyki dostarcza się w językach urzędowych państw członkowskich, na terytorium których substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu, chyba że zainteresowanie państwa członkowskie postanowią inaczej.

Jeżeli dostawcą produktów dla Państwa jest firma z Niemiec to karty charakterystyki powinna przekazać Państwu w języku polskim.

Od kiedy wchodzi w życie obowiązek opracowywania i udostępniania scenariuszy narażenia dla poszczególnych zastosowań substancji? Od kiedy należy sporządzać raporty bezpieczeństwa chemicznego dla substancji wprowadzonych, produkowanych lub importowanych w ilości powyżej 10t?

Obowiązek sporządzenia raportu bezpieczeństwa chemicznego pojawi się w momencie przygotowywania dokumentacji rejestracyjnej. Zgodnie z art. 10, jeżeli substancja jest importowana/produkowana w ilości co najmniej 10 ton, do dossier rejestracyjnego dołącza się raport bezpieczeństwa chemicznego. Aby móc sporządzić taki raport, najpierw należy wykonać ocenę bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia REACH. Jeżeli podczas sporządzania takiej oceny okaże się, że substancja jest klasyfikowana jako niebezpieczna lub spełnia kryteria substancji PBT lub vPvB, należy dodatkowo przeprowadzić ocenę narażenia i charakterystykę ryzyka zgodnie z art. 14 rozporządzenia, a następnie sporządzić scenariusze narażenia dla poszczególnych zastosowań substancji. Oznacza to, że obowiązek tworzenia scenariuszy narażenia pojawi się w momencie pierwszej rejestracji pełnej.

Jak zarejestrować substancję która jest jednocześnie monomerem i transportowanym półproduktem wyodrębnianym? Czy taką substancję zarejestrować jako półprodukt, czy jako produkt (monomer) wprowadzany do obrotu? Jak rozumieć artykuł 6 ust. 2 dotyczący monomerów?

Substancję która jest produkowana, a którą Państwa firma traktuje jako monomer do wytwarzania polimeru, należy zarejestrować jak „normalną” substancję, a nie jako półprodukt. Takie wytyczne podaje poradnik dotyczący monomerów i polimerów punkt 2.1. strona 7. Jest to również wskazane w artykule 6 ust. 2, gdzie wyraźnie zostało podkreślone, że przepisy dotyczące rejestracji półproduktów nie mają zastosowania dla monomerów.

Gdy dalszy użytkownik korzysta ze zwolnień tj. stosuje substancję lub mieszanine w całkowitej ilości mniejszej niż 1 tona rocznie lub stosuje substancję do działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji (PPORD), to czy w takiej sytuacji dalszy użytkownik musi przekazać informacje na ten temat do Agencji?

Kwestii tej poświęcony jest artykuł 38 rozporządzenia REACH, dotyczący obowiązku przekazywania informacji przez dalszych użytkowników. Stanowi on, że przed pierwszym lub kolejnym konkretnym zastosowaniem substancji zarejestrowanej przez uczestnika stanowiącego poprzednie ogniwo łańcucha dostaw, zgodnie z  art. 6 (ogólny obowiązek rejestracji substancji w ich postaci własnej lub jako składników mieszanin) lub art. 18 (rejestracja transportowanych półproduktów wyodrębnianych), dalszy użytkownik przekazuje do Agencji informacje w następujących przypadkach:

  • gdy dalszy użytkownik jest zobowiązany sporządzić raport bezpieczeństwa chemicznego;
  • gdy dalszy użytkownik korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 37 ust. 4 lit. c) lub f) – tj. gdy dalszy użytkownik stosuje substancję lub mieszanine w całkowitej ilości mniejszej niż 1 tona i gdy dalszy użytkownik stosuje tę substancję do celów przeprowadzenia badań dotyczących produktu oraz procesu produkcji i jego rozwoju, pod warunkiem że ryzyko dla zdrowia człowieka i dla środowiska jest należycie kontrolowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących ochrony pracowników i środowiska.

Przekazywane przez dalszego użytkownika informacje obejmują:

  1. jego dane identyfikacyjne i kontaktowe określone w sekcji 1.1 załącznika VI;
  2. numery rejestracji, o których mowa w art. 20 ust. 3, jeżeli są one dostępne;
  3. dane identyfikacyjne substancji określonych w sekcjach 2.1– 2.3.4 załącznika VI;
  4. dane identyfikacyjne producentów, importerów lub innych dostawców określone w sekcji 1.1 załącznika VI;
  5. zwięzły ogólny opis zastosowania, zgodnie z wymaganiami określonymi w sekcji 3.5 załącznika VI oraz opis warunków stosowania;
  6. z wyjątkiem sytuacji, w której dalszy użytkownik korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 37 ust. 4 lit. c), propozycję przeprowadzenia dodatkowych badań na zwierzętach kręgowych, jeżeli dalszy użytkownik uważa ich przeprowadzenie za konieczne dla sporządzenia przez niego oceny bezpieczeństwa chemicznego.

Proszę o wyjaśnienie, czy jeżeli producent na terenie UE rejestruje produkt to importer również musi go rejestrować?

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia REACH substancje w ich postaci własnej, jako składniki mieszaniny lub w wyrobach muszą być zarejestrowane, aby mogły być produkowane lub wprowadzane do obrotu. Zgodnie zaś z art. 6 i 7 obowiązek ten dotyczy każdego producenta lub importera substancji, albo wyrobu zawierającego substancję. Jeżeli zatem producent bądź importer zarejestrował daną substancję, to aby inna osoba (producent lub importer) mogła tę samą substancję produkować lub wprowadzać do obrotu, również musi ją zarejestrować. Pragniemy zwrócić Państwa uwagę na pewne kwestie dotyczące definicji importu. Jako import rozumie się fizyczne wprowadzenie produktu na obszar celny Unii Europejskiej. Nie jest natomiast importem nabycie produktu na terytorium Unii Europejskiej.

Rejestracji nie podlegają surowce farmaceutyczne. Co z surowcami, które mają zastosowania również w kosmetyce?

Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia REACH, przepisy m.in. tytułu II (rejestracja substancji) nie dotyczą zastosowania substancji w produktach leczniczych stosowanych u ludzi lub do celów weterynaryjnych w zakresie objętym prawem wspólnotowym (rozporządzenie WE 726/2004, dyrektywa 2001/82/WE, dyrektywa 2001/83/WE). Jeżeli jednak te same substancje są stosowane do produkcji kosmetyków, wtedy nie można skorzystać z ww. przepisu i będą one podlegały rejestracji.

Czy dalszy użytkownik sporządza scenariusz narażenia i dokonuje oceny ryzyka tylko wtedy, kiedy jego zastosowanie nie jest umieszczone w karcie charakterystyki lub jeśli używa substancję w sposób odradzany przez producenta?

Przypadek, kiedy dalszy użytkownik ma obowiązek sporządzenia raportu bezpieczeństwa chemicznego opisany jest w art. 37 rozporządzenia REACH. Zgodnie z informacjami zawartymi w tym artykule dalszy użytkownik substancji w jej postaci własnej lub jako składnika mieszaniny sporządza raport bezpieczeństwa chemicznego (zgodnie z załącznikiem XII) dla:

  • każdego zastosowania niespełniającego warunków opisanych w scenariuszu narażenia,
  • dla każdego zastosowania odradzanego mu przez jego dostawcę.

Jeżeli dalszy użytkownik nie chce przekazać informacji o zastosowaniu substancji swojemu dostawcy, np. ze względów na innowacyjność jego zastosowania, to także w  przypadku, gdy jego dostawca będzie zobowiązany sporządzić raport bezpieczeństwa chemicznego, również na dalszym użytkowniku ciążył będzie ten obowiązek.

We wszystkich w/w przypadkach dalszy użytkownik nie będzie musiał sporządzić raportu bezpieczeństwa jeżeli:

  • nie jest wymagane dostarczenie karty charakterystyki wraz z substancją lub mieszaniną zgodnie z art. 31,
  • od jego dostawcy nie jest wymagane sporządzenie raportu bezpieczeństwa chemicznego zgodnie z art. 14,
  • dalszy użytkownik stosuje substancję lub mieszanine w całkowitej ilości mniejszej niż 1 tona rocznie,
  • dalszy użytkownik wprowadza lub zaleca scenariusz narażenia, który zawiera jako warunki minimalne warunki opisane w scenariuszu narażenia przekazanym mu w raporcie bezpieczeństwa chemicznego,
  • substancja obecna jest w mieszaninie w stężeniu niższym niż którekolwiek ze stężeń określonych a art. 14 ust. 2,
  • dalszy użytkownik stosuje tę substancję do celów przeprowadzenia badań dotyczących produktu oraz procesu produkcji i jego rozwoju.

Zapytanie zostało przesłane do Europejskiej Agencji Chemikalów w jęz. polskim. W odpowiedzi Agencja odpisała w jęz. angielskim, iż pytanie należy skierować do krajowego centrum informacyjnego ds. REACH. Dlaczego?

Europejska Agencja Chemikaliów, w przypadku gdy zapytanie pochodzi z Unii Europejskiej, prosi o zadawanie pytań w pierwszej kolejności do krajowego centrum informacyjnego ds. REACH. Dopiero krajowe centrum informacyjne może, ewentualnie, przekazać pytanie do Agencji. Wynika to z faktu, iż zgodnie z rozporządzeniem REACH wszystkie państwa członkowskie UE mają obowiązek utworzenia centrów informacyjnych, i tym samym odsyłanie przez Agencję do instytucji krajowych służyć ma unikaniu nakładania się kompetencji. Agencja jest angażowana dopiero w przypadku szczególnie skomplikowanych pytań.

Czy sprowadzanie substancji z Niemiec jest importem w rozumieniu rozporządzenia REACH?

Nie. Import oznacza fizyczne wprowadzenie na obszar celny Wspólnoty. Obszar celny Wspólnoty obejmuje następujące państwa:

  • Austria,
  • Belgia,
  • Bułgaria,
  • Chorwacja
  • Cypr,
  • Czechy,
  • Dania (z wyjątkiem terytorium Grenlandii oraz Wysp Owczych),
  • Estonia,
  • Finlandia (w tym Wyspy Alandzkie),
  • Francja (w tym Monako i departamenty zamorskie – Gujana Francuska, Gwadelupa, Martynika i Reunion, bez obszarów zamorskich Saint-Pierre i Miqelon oraz Majotta),
  • Grecja,
  • Hiszpania (z wyjątkiem Ceuty i Melilli),
  • Holandia (część europejska),
  • Irlandia,
  • Litwa,
  • Luksemburg,
  • Łotwa,
  • Malta,
  • Niemcy (z wyjątkiem obszaru Busingen oraz wyspy Helgoland),
  • Polska,
  • Portugalia,
  • Rumunia,
  • Słowacja,
  • Słowenia,
  • Szwecja,
  • Węgry,
  • Włochy (z wyjątkiem enklaw celnych Livogno i Campione d’Italia),
  • Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Dlatego, sprowadzenie substancji z jakiegokolwiek obszaru wymienionego powyżej nie będzie importem. W terminologii Unii Europejskiej w takim przypadku stosuje się określenie: „nabycie wewnątrzwspólnotowe”.

Import ma miejsce w sytuacji, gdy substancja sprowadzana jest z innego obszaru, niż wymienione powyżej.

Uwaga: Islandia, Liechtenstein, Norwegia – system REACH funkcjonuje w państwach EOG-EFTA i zgodnie z decyzją wspólnego komitetu EOG nr 25/2008 z dnia 14 marca 2008r pojęcie „państwo(-a) członkowskie” użyte w rozporządzeniu należy rozumieć jako obejmujące, dodatkowo do jego znaczenia w rozporządzeniu, państwa EFTA

Szwajcaria nie należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Czy odpad powstający podczas odsiarczania spalin (siarczan wapnia) podlega obowiązkowi rejestracji, jeżeli przekazuje się go firmie utylizującej odpady?

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia REACH odpady w rozumieniu dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, nie są substancją, mieszaniną ani wyrobem. W związku z tym rozporządzenie REACH nie ma do nich zastosowania.
Jeżeli firma utylizująca odpady utylizuje siarczan wapnia poprzez składowanie na składowisku lub spalenie to w takim przypadku nie maja zastosowania przepisy rozporządzenia REACH tylko przepisy dotyczące odpadów.

Złom odpadowy metali poddawany jest recyklingowi w procesie R4. Czy odzyskiwane substancje powinny być rejestrowane? Kto powinien dokonać rejestracji – wytwórca czy odzyskujący?

Zgodnie z zapisem w art. 2 ust. 7 lit. d) rozporządzenia REACH substancje w ich postaci własnej lub jako składniki mieszanin lub w wyrobach, zarejestrowane zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia i odzyskiwane na terytorium Wspólnoty są wyłączone z przepisów tytułu II (Rejestracja substancji) jeżeli:

  • substancja, która powstaje w procesie odzysku, jest taka sama, jak substancja zarejestrowana zgodnie z przepisami tytułu II,
  • informacje wymagane na podstawie art. 31 (karta charakterystyki) lub art. 32 (informacje, które należy przekazać gdy nie jest wymagana karta charakterystyki) odnoszące się do substancji, która została zarejestrowana zgodnie z przepisami tytułu II, są dostępne dla podmiotu zajmującego się odzyskiem.

Firma odzyskująca musi mieć pewność, że ktoś wcześniej w całej UE zarejestrował substancje, które są odzyskiwane. W sytuacji, kiedy takiej pewności nie ma, zalecane jest dokonanie rejestracji wstępnej. Za rejestrację odzyskiwanych ze złomu metali jest odpowiedzialny podmiot zajmujący się odzyskiem, który wykonuje go za pomocą metod podanych w dyrektywie 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów.
Należy jednak zwrócić uwagę na to, że terminy “zarejestrowane” i „rejestracja” zawarte w art. 2 ust. 7 lit. d) dotyczą rejestracji pełnej. Na chwilę obecną większość podmiotów dokonało jedynie rejestracji wstępnej. W związku z tym, podmiot odzyskujący powinien zarejestrować wstępnie substancje, które odzyskuje, a korzystając z okresu przejściowego, może bez problemu kontynuować swoją działalność, czekając aż zostaną zarejestrowane w sposób pełny metale, które przez niego są odzyskiwane. Rejestracja pełna metali odzyskiwanych wykonana przez kogokolwiek w UE zwolni podmiot zajmujący się odzyskiem z obowiązku rejestracji pełnej tych substancji, na mocy zapisu w art. 2 ust. 7 lit. d) rozporządzenia REACH.

Jak postępować w sytuacji kiedy odpad w jednym przypadku jest sprzedawany a w drugim oddawany za dopłatą (w zależności od odbiorcy)? Co należy zrobić z odpadem, który (biorąc pod uwagę zmienną koniunkturę na rynku) jest odbierany obecnie przez inne podmioty za dodatkową opłatą natomiast w perspektywie pojawia się możliwość sprzedaży tego odpadu?

W rozumieniu rozporządzenia REACH zarówno odpłatne jak i nieodpłatne udostępnienie stronie trzeciej jest równoznaczne z wprowadzeniem do obrotu (art. 3 punkt 12) rozporządzenia REACH). Zgodnie z art. 5 przedmiotowego rozporządzenia substancje w ich postaci własnej, jako składniki mieszaniny lub w wyrobach nie są produkowane we Wspólnocie ani wprowadzane do obrotu, chyba, że zostały zarejestrowane zgodnie z odpowiednimi przepisami, jeżeli jest to wymagane. W sytuacji kiedy firma oddaje odpady do utylizacji nie należy tego rozpatrywać jako wprowadzenia do obrotu substancji, gdyż stosowane są wówczas przepisy odpadowe. Natomiast jeśli przedsiębiorstwo sprzedaje substancję innej firmie, która ją stosuje jako surowiec do produkcji nowego produktu, wówczas traci ona status odpadu, a przedsiębiorstwo jest uważane za producenta tej substancji. Taka substancja podlega wówczas wymaganiom rejestracyjnym zgodnie z art. 6 rozporządzenia REACH, no chyba, że jest wyłączona na mocy art. 2 rozporządzenia z rejestracji.

Pytanie dotyczy produkcji w zakładowej gorzelni spirytusu owocowego który jako główny produkt – zużywany jest w 100% do napojów spirytusowych. Przy produkcji spirytusu owocowego powstają odpady (przedgony i niedogony )w ilości ponad 1000 kg ( 1 tona rocznie) ze średnią zawartością ok. 20- 30% alkoholu etylowego , niewielkie ilości fuzli , alkohol metylowy i inne . Odpady te jako zlewki przekazuje się do rektyfikacji. Czy obowiązuje rejestracja alkoholu etylowego wyprodukowanego – zawartego w odpadzie.

Zgodnie z wytycznymi rozporządzenia REACH, przepisy tytułów II (Rejestracja Substancji), V (Dalsi Użytkownicy), VI (Ocena) i VII (Procedura zezwoleń) nie dotyczą zastosowania substancji między innymi w żywności, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002, w tym stosowanych:

  1. (i) jako dodatek do żywności w środkach spożywczych w zakresie objętym dyrektywą Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użytku w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi
  2. (ii) jako substancja aromatyzująca w środkach spożywczych w zakresie objętym dyrektywą Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji (1) oraz decyzją Komisji 1999/217/WE z dnia n23 lutego 1999 r. przyjmującą rejestr substancji aromatycznych używanych w lub na środkach spożywczych sporządzony w zastosowaniu rozporządzenia (WE) nr 2232/96 Parlamentu Europejskiego i Rady;

Natomiast przepisy tytułu IV (Informacje w łańcuchu dostaw) nie dotyczą następujących mieszanin w stanie gotowym, przeznaczonych dla użytkownika końcowego:

  1. (i) jako dodatek do żywności w środkach spożywczych w zakresie objętym dyrektywą 89/107/EWG;
  2. (ii) jako substancja aromatyzująca w środkach spożywczych w zakresie objętym dyrektywą 88/388/EWG oraz decyzją 1999/217/WE;

Oznacza to, że alkohol etylowy stosowany do celów spożywczych nie musi być rejestrowany. Rejestracja alkoholu etylowego będzie obowiązkowa dla gorzelni wtedy, gdy będą produkować etanol do celów innych niż spożywcze, czy farmaceutyczne np. do płynów do spryskiwaczy, płynów do szyb, mieszanin chemicznych itp. Jeżeli całość wyprodukowanego alkoholu etylowego znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, rejestracja nie będzie konieczna. Jeżeli chodzi natomiast o odpady, można tutaj zastosować wyłączenie z rejestracji na mocy załącznika V pkt 5 – jeżeli produkt uboczny nie jest wprowadzany do obrotu, a jedynie wykorzystywany ponownie przez firmę, nie podlega rejestracji.

Jesteśmy firmą, która zajmuje się zbieraniem odpadów, w szczególności odpadów z żelaza i stali, które później przekazujemy do hut i odlewni w Polsce i za granicą. Odlewnie chcą od nas numeru rejestracyjnego. My nie dokonaliśmy rejestracji wstępnej, ponieważ uważamy, że nie podlegamy pod zapisy rozporządzenia REACH odnośnie odzyskiwania substancji. Czy my może jednak powinniśmy dokonać rejestracji wstępnej mimo tego, że jesteśmy tylko tzw. pośrednikiem w przekazywaniu odpadów?

Jeżeli jesteście Państwo tylko pośrednikiem w przekazywaniu odpadów to nie musieliście dokonywać rejestracji wstępnej. Rejestracja wstępna powinna być dokonana przez podmiot zajmujący się odzyskiem zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. d) rozporządzania REACH.

Nasza firma prowadzi recykling materiałowy tworzyw sztucznych. W jego wyniku powstają przemiały i granulaty (tworzywo zmienia tylko swoją formę, jest mielone i granulowane). Polimery, z których są zbudowane tworzywa sztuczne, są zwolnione z obowiązku rejestracji, lecz czy w świetle rozporządzenia REACH, mamy obowiązek rejestracji monomerów w polimerach?
Wytwarzanie regranulatu jest przykładem odzysku polimeru (a tym samym monomerów) i jeżeli odzysk następuje metodami podanymi w dyrektywie 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów (TEKST DYREKTYWY), to można takich monomerów nie rejestrować w sposób pełny, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit d) rozporządzenia REACH, gdyż substancje w ich postaci własnej lub jako składniki mieszanin lub w wyrobach, zarejestrowane zgodnie z przepisami tytułu II i odzyskiwane na terytorium Wspólnoty są zwolnione z obowiązku rejestracji, jeżeli:

  • substancja, która powstaje w procesie odzysku jest taka sama, jak substancja zarejestrowana zgodnie z przepisami tytułu II i trzeba mieć pewność, że ktoś w UE dokonał rejestracji pełnej tych substancji oraz
  • informacje wymagane na podstawie art. 31 lub 32 odnoszące się do substancji, która została zarejestrowana zgodnie z przepisami tytułu II, są dostępne dla podmiotu zajmującego się odzyskiem

Jednakże na chwilę obecną zaleca się dokonanie rejestracji wstępnej odzyskiwanych monomerów, ponieważ występuje małe prawdopodobieństwo, że ktoś dokonału już rejestracji pełnej substancji będących monomerami.

Czy przedsiębiorcy zajmujący się przetwarzaniem złomu stalowego ( tj. sortowaniem, magazynowaniem, cięciem, prasowaniem, strzępieniem i transportem złomu) mają obowiązek rejestracji złomu (odpadu) w systemie REACH?
Jeżeli firma zajmuje się jedynie kupnem, sortowaniem, transportem złomu czyli pośredniczy w dalszej sprzedaży złomu – odpadu do innej firmy. Wówczas ta firma pośrednicząca nie ma obowiązku rejestracji. Natomiast rejestrację wstępną będzie wykonywała firma, która kupi złom i będzie prowadzić odzysk w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit.d) rozporządzenia REACH.

Jesteśmy elektrownią, która wytwarza popioły lotne, mieszanki popiołowo- żużlowe, mikrosfery z popiołów lotnych oraz gips. Są to dla nas odpady, które przekazujemy dalej do innych firm. Czy my podlegamy pod rozporządzenie REACH i mamy obowiązek rejestracji wstępnej?

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia REACH odpady w rozumieniu dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, nie są substancją, mieszaniną ani wyrobem. W związku z tym rozporządzenie REACH nie ma do nich zastosowania. Jednakże, jeśli substancja jest sprzedawana lub udostępniana nieodpłatnie innej firmie, która je stosuje jako surowce do produkcji nowego produktu, wówczas tracą one status odpadu, a Państwo jesteście uważani za producenta tych substancji. Takie substancje podlegają wymaganiom rejestracyjnym zgodnie z art. 6, chyba, że są wyłączone z rejestracji na mocy załączników IV i V do rozporządzenia REACH. Ze względu na fakt, iż przekazujecie Państwo innej firmie popioły lotne, mieszanki popiołowo- żużlowe, mikrosfery z popiołów lotnych oraz gips do wykorzystania podczas tworzenia nowego produktu, uważani jesteście Państwo za producenta tych substancji i zobowiązani do ich rejestracji, jeżeli chcecie dalej je wprowadzać do obrotu. W przypadku, gdy przekazujecie Państwo w/w substancje firmie zajmującej się odzyskiem/utylizacją, wówczas to firma, która będzie odzyskiwać/utylizować substancje ma dalsze obowiązki wynikające z rozporządzenia REACH. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Poradniku dot. identyfikacji i nazewnictwa substancji większość substancji (oprócz gipsu) wyszczególnionych w Państwa piśmie to substancje UVCB (Unknown or Variable composition, Complex reaction products or Biological materials), czyli substancje o nieznanym zmiennym składzie, złożone produkty reakcji. W wykazie EINECS znajduje się wiele pozycji, które mogą dotyczyć bezpośrednio Państwa substancji.
Jeżeli będziecie Państwo chcieli dalej w/w substancje wprowadzać do obrotu to trzeba dokonać ich rejestracji, gdyż zgodnie z art. 5 rozporządzenia REACH brak rejestracji wiąże się z brakiem obrotu na rynku wspólnotowym. Pragnę jednak podkreślić, że rejestracja wstępna dotyczy tylko substancji wprowadzonych (art. 3 punkt 20)). Dokonując jej możecie Państwo korzystać z okresów przejściowych podanych w art. 23 rozporządzenia REACH.

 

Post Views: 27 367